Zo! Nu zijn we allemaal BrandMR

Ik zag het al helemaal voor me.

Scène 1:

Een aantal collega's zijn rustig op kantoor aan het werk, geconcentreerd een dossier aan het bestuderen of middenin een Teams meeting. Maar dan: onrust op de werkvloer. Er wordt naar buiten gekeken. Wat gebeurt daar? Er komt een hoogwerker in beeld compleet met leuk ogende bouwvakker. Vanuit de verte klinken sirenes. Is er brand? Buiten het gebouw zie je mensen naar het dak wijzen.

Scène 2:

Via de hoogwerker worden de grote PALS-letters van het dak verwijderd. Dat gaat niet zonder slag of stoot want ze staan er al een tijdje. De vonken vliegen van de slijptollen af. De brandweerwagen stopt met loeiende sirenes en zwaailichten voor het pand. De (ook niet slecht ogende) brandweermannen komen een handje helpen en blussen de vonken voordat het echte vlammen worden. Maar wacht! Ze nemen via de ladderwagen nieuwe letters mee het dak op. Terwijl het voltallige personeel inmiddels buiten voor het pand naar boven staat te kijken, worden de nieuwe letters op het dak bevestigd. En terwijl via dronebeelden de letters BrandMR nog beter in beeld worden gebracht en beneden de champagneflessen ontkurkt worden, komt de slogan in beeld: Zo! Nu zijn we allemaal Brandmeester.

Het zou zomaar een flitsende reclamespot kunnen zijn. Onder het motto beter goed gejat dan slecht verzonnen samengesteld uit verschillende al bestaande reclamecampagnes. Denk bijvoorbeeld aan wat oudere frisdrank- en biercampagnes. Gecombineerd met een recentere waarin een bouwmarktketen op zoek moest naar zijn eigen letters. Maar goed, als het werkt dan werkt het.

Brandmeester

Zo spectaculair als dit reclamescenario wordt de overgang van Pals Letselschade naar Brandmeester niet in de markt gezet. Dat hebben we ook helemaal niet nodig. Maar bijzonder is het wel. Na decennialang duizenden klanten te hebben bijgestaan, de toon te hebben gezet op het gebied van belangenbehartiging en zelfs door bijzondere rechtszaken mooie jurisprudentie te hebben gecreëerd, bleek het tijd voor een nieuwe stap. En wat voor een! Met ingang van 1 april a.s. ben ik niet meer in dienst van Pals Letselschade maar van Brandmeester. Een club waar we vanaf eind 2019 al onderdeel van uitmaken en waarin ik mij al snel thuis voelde.

Dat de naam Pals zal verdwijnen, is wel even slikken. En niet alleen voor mij. Ik weet dat meer collega's het lastig vinden. Al sinds 9 april 2002 ben ik in dienst bij het bedrijf dat meer en meer als een familie is gaan voelen. Een bijzondere familie. Dat wel. Waar ups en downs elkaar in de loop der jaren hebben afgewisseld. Gelukkig waren er meer ups dan downs. Anders had ik er waarschijnlijk al veel eerder afscheid van genomen.

Familie

Alhoewel... van familie neem je niet zomaar afscheid. Toch? Want familie heb je - net als collega's - niet altijd voor het uitkiezen. Je raakt gewend aan elkaars eigenaardigheden. Krijgt zelfs begrip voor standpunten van de ander waar je misschien niet helemaal achter kunt staan. Maar je neemt ze voor lief omdat je de collega al zo lang kent. En net als in elke familie heb je af en toe een zwart schaap. Die gekke oom die altijd te hard schreeuwt hoe belangrijk zijn mening wel niet is. En dat iedereen naar hem móét luisteren. De schoonzus die soms net iets te nadrukkelijk... Je broer die.... Ach, je snapt me wel. Als je al zolang bij een bedrijf werkt, wordt het eigen. Neem je soms ook afscheid van mensen. En vind je dat de ene keer heel erg jammer en de andere keer wat minder vervelend. Vooral die schreeuwerige ooms kun je natuurlijk missen als kiespijn.

En voor ik het weet is het zover. Binnenkort neem ik niet meer op met "Goedemiddag, je spreekt met Carla Prins van Pals Letselschade". Moet ik er aan wennen Brandmeester te zeggen. Ik zal waarschijnlijk een spiekbriefje ophangen en mij zelfs dan nog vergissen. Waar ik niet aan hoef te wennen is het werk. Want dat blijft hetzelfde. We blijven staan voor kwalitatief goede belangenbehartiging met een goed inlevingsvermogen en afgestemd op de behoeften van de klant. En waar ik zeker ook niet aan hoef te wennen is de Brandmeester familie. Want die voelt al lange tijd vertrouwd.

Nieuwe dimensie

Net zoals door nieuwe liefdesrelaties bonusfamilies kunnen ontstaan, krijg ik er nu een hele grote club bonuscollega's bij. Mijn basis zal altijd Pals zijn maar ik krijg er nu een extra dimensie bij. En natuurlijk zullen we aan elkaar moeten wennen. Er zal ook vast wel ergens een irritant neefje rondlopen. Maar ik ben er van overtuigd dat ook dat goed gaat komen. En zo niet, dan gooien we hem wel het dak op om de letters te poetsen. Dus ja, zelfs zonder flitsende reclame klopt de slogan echt en komt hij recht uit mijn oude Pals-hart: Zo! Nu zijn we allemaal Brandmeester.

Intake_ContactBlock

Direct gratis advies van een letselschadejurist nodig? Neem gerust contact met ons op. Wil je meer weten of heb je vragen over letselschade, de juridische stappen die we voor je kunnen nemen of bijzonderheden in jouw situatie? Aarzel niet om contact met ons op te nemen. Elke werkdag van 08:30 tot 17:30 uur zijn we telefonisch bereikbaar op 085 073 55 50. Je kunt ook je vraag achterlaten via de chatfunctie of ons contactformulier invullen.

Neem contact op
Vakantie frustraties (square)

Letselschade | werken, vakantie

Vakantie frustraties

Het blijft een terugkerende frustratie: vakantie! 'Waar gaan jullie heen?', 'wat zijn jullie plannen?' of 'waar zijn jullie geweest?', 'wat hebben jullie gedaan?'.

Lees meer
Restaurant van een klant

Letselschade | verhaal, muziek, letselschade

CHESTER’S CHARISMA

Over een etentje en een zelfmoord

Lees meer
Vervelende verzekeraars (square)

Letselschade | Schadevergoeding, verzekeraars

Vervelende verzekeraars

Eind augustus zag ik Arjan Lubach bij een talkshow. Hij vertelde over de depressie die hij had gekregen in de periode tussen twee van zijn tv-shows. Die verklaarde hij door het niet kunnen verwerken van alle nieuwsberichten over de ellende in de wereld. In zijn satirische programma kon hij daar grapjes over maken en het nieuws relativeren. Maar in de maanden tussen twee series van zijn programma had hij die uitlaatklep even niet.

Lees meer